Amerika is het land van opportuniteiten, zegt het spreekwoord. Het zal wel en kern van waarheid bevatten, maar de realiteit is soms iets gekleurder. Bij gebrek aan een volwassen systeem van sociale zekerheid speelt de factor ‘geluk hebben’ toch ook wel mee in de vergelijking. Deze dakloze man vroeg me of hij mijn schoenen mocht poetsen in ruil een kleine bijdrage. Naderhand bleek hij een uitgelezen spreker te zijn die me een heel mooie lezing gaf over het rechtssysteem aldaar. Zonder rancune en als een fiere en vriendelijke Amerikaan. Een zware niet-terugbetaalde operatie resulteerde in een uitverkoop van huis en goederen. Maar hij had hoop, en timmerde aan de weg naar een betere toekomst voor zichzelf en zijn vrouw.  “Positivism all along”, zelfs in de hardste tijden. Een state-of-mind die we in ons oude Europa vergeten lijken te zijn. Een echt verhaal, geschreven in The City Of The Blues …