Uitstapjes, dagtrips, citytrips, reizen, … Iedereen houdt er van om af en toe eens afstand te nemen van het dagdagelijkse werk. Dat hoeft niet altijd gepaard te gaan met grote voorbereidingen. Een korte of lange wandeling, een bezoek aan een bezienswaardigheid (museum, tentoonstelling, evenement, mooie locatie, …), het zijn aktiviteiten die meestal geen grote voorbereiding vragen, maar die kunnen bijdragen om de werk- of stressteller even terug te draaien.
Ik houd er van om op deze momenten steevast mijn fototoestel mee te nemen. Soms enkel met een vaste lens (vb 35 mm), soms met een redelijke allround zoomlens (vb 24-70). Soms is het leuk om te weten dat je met je iphone ook best wel leuke foto’s kan nemen. Het is alleszins fijn dat je ook met een heel lichte bepakking toch een uitstap kan ‘documenteren’ zonder gebukt te gaan onder overtollig gewicht. Een lichte rugzak of een schoudertas hoeven niet per sé hinderlijk te zijn. En als fotograaf ben je altijd met een goed gevoel op stap. Zelf op de meest onverwachte momenten kan je immers snel dié snapshotfoto nemen die je eigenlijk al lang in je portfolio wou. Zoals men zegt, ‘bloed kruipt waar het niet gaan kan’, dus een (hobby)fotograaf voelt zich altijd goed met de wetenschap dat de volgende ‘klik’ slechts een armlengte ver weg is. Een gerust gevoel.
Een zonnige zomerzondag. Soms houd ik er van om totaal doelloos in de auto te stappen, richting nowhere. Men kan het ook omschrijven als ‘sightseeing’. Vanuit Geraardsbergen is richting Lessen altijd een goede keuze. Mooie landschappen, kleine wegeltjes, onverwachte omleggingen, je komt deze altijd weer tegen. Met een gps op zak hoeft je niet bang te zijn om ‘verloren’ te rijden, dus ook met de auto kan je gerust een (misschien wel doodlopend) baantje kiezen en je laten verrassen door het moment. Uitstappen, door een weide trekken, een kleine dorpskern verkennen, het kan je als mens ‘verwonderen’, en meestal geeft het achteraf een ontspannen en voldaan gevoel. Heel af en toe een beetje avontuurlijk, da’s leuk.
Zo kwam ik onlangs bij het Kasteel van Attre terecht, in Brugelette. Het is niet de eerste keer, een bezoek aan dit kasteel met interessant wandelpark. Omdat het stralende weer, met iets minder hitte dan de voorbije dagen, nogal een trigger kan zijn voor een leuke wandeling, hield mijn auto al snel halt op de ruime parking. Inchecken, want je moet een toegangsticket kopen, en net op dat moment begint een rondleiding met gids binnen in het kasteel. Meenemen vandaag, dacht ik, hoewel ik reeds een paar jaar geleden deze rondleiding meemaakte. De perfect tweetalige en welbespraakte gids deed de geschiedenis van kasteel en streek uitvoerig uit de doeken, terwijl we genoten van de prachtige interieurs. Een uurtje namiddagonderwijs op de plezantste manier.
Het park en/of de tuin nodigt snel uit tot een wandeling. Zalig. Weinig of geen volk, geen kraampjesverkopers, geen wegwerpvervuilig, enkel natuur, rust, mijn vriendin. Hoewel midden op de dag, toch fototoestel meegenomen (ondanks de harde middagzon). Nu is het park wel redelijk onderhouden (gemaaide parkjes en grasvelden), maar de grote bezienswaardigheid (een kunstmatig aangelegde rotsberg) is toch onderhevig aan de tand des tijds. 8 Jaar lang ( halfweg 1700) werd hier ononderbroken door 70 man en 17 paarden een kunstwerk neergepoot van miljoenen rotsblokken, vakkundig gestapeld zonder metselwerk. Doorspect met wandelgangetjes, grotten, bronnen. Uitgehouwen in een daarvoor aangelegde steengroeve. Megalomaan, zei men indertijd, en de aanleg kostte meer dan de bouw van het kasteel zelf, maar vandaag de dag zo heerlijk om aanschouwen of te beleven. Natuurlijk is het onderhouden van deze ‘rots’ in deze tijden niet betaalbaar, maar de ‘concstructie’ is zo stevig dat van verval geen sprake is. Wel is alles overwoekerd door een wildgroei van planten, mossen en bomen, maar de paadjes zijn heel goed begaanbaar en de grotgangetjes bieden verkoeling in een licht mysterieuze sfeer.
Het kasteel zelf word achteraan omringd door grote grasweiden, en het zicht op het statige gebouw is gewoonweg prachtig. Geiten en paarden bevolken de weiden, alles straalt rust (en een beetje plechtigheid) uit. Met wat verbeelding waan je je hier echt in vervlogen tijden. Een bankje doen, een vogel of libelle spotten, wat een zalige namiddag is dit.
Fotograferen uit de losse hand, wat dacht je. Achter elke bocht schuilt een nieuw vergezicht, een mooi detail, een verborgen plekje. Mits wat voorbereiding zou je hier een prachtige reportage kunnen ‘filmen’. Golden hour, blue hour, herfst, winter, lente, het moet hier steeds weer prachtig en anders zijn. Maar vandaag blijft het bij ‘kiekjes’ die een korte kennismaking met het domein weergeven. De kalmte en rust bieden zoveel ontspanning, dit is echt genieten. Het kasteel van Attre en dit park zijn magisch op dit moment.
Nikon D800 en 24-70 f/2.8 zoomlens heb ik bij de hand. Fotografie met vooruitzicht op zwart-wit omzetting. Eén en ander in een kleine audiovisuele presentatie gieten, met op de achtergrond bijpassende sfeermuziek. Weinig werk voor dit blogartikel, maar de voldoening van deze onverwachts prachtige dag is des te groter. Vakantie, en genieten van mooie dingen, slechts op een boogscheut van ons vandaan. Een echte aanrader !
Frank Jacobs
