Uitstapjes, dagtrips, citytrips, reizen, … Iedereen houdt er van om af en toe eens afstand te nemen van het dagdagelijkse werk. Dat hoeft niet altijd gepaard te gaan met grote voorbereidingen. Een korte of lange wandeling, een bezoek aan een bezienswaardigheid (museum, tentoonstelling, evenement, mooie locatie, …), het zijn aktiviteiten die meestal geen grote voorbereiding vragen, maar die kunnen bijdragen om de werk- of stressteller even terug te draaien.

Ik houd er van om op deze momenten steevast mijn fototoestel mee te nemen. Soms enkel met een vaste lens (vb 35 mm), soms met een redelijke allround zoomlens (vb 24-70). Soms is het leuk om te weten dat je met je iphone ook best wel leuke foto’s kan nemen. Het is alleszins fijn dat je ook met een heel lichte bepakking toch een uitstap kan ‘documenteren’ zonder gebukt te gaan onder overtollig gewicht. Een lichte rugzak of een schoudertas hoeven niet per sé hinderlijk te zijn. En als fotograaf ben je altijd met een goed gevoel op stap. Zelf op de meest onverwachte momenten kan je immers snel dié snapshotfoto nemen die je eigenlijk al lang in je portfolio wou. Zoals men zegt, ‘bloed kruipt waar het niet gaan kan’, dus een (hobby)fotograaf voelt zich altijd goed met de wetenschap dat de volgende ‘klik’ slechts een armlengte ver weg is. Een gerust gevoel.

Een zonnige zomerzondag. Soms houd ik er van om totaal doelloos in de auto te stappen, richting nowhere. Men kan het ook omschrijven als ‘sightseeing’. Vanuit Geraardsbergen is richting Lessen altijd een goede keuze. Mooie landschappen, kleine wegeltjes, onverwachte omleggingen, je komt deze altijd weer tegen. Met een gps op zak hoeft je niet bang te zijn om ‘verloren’ te rijden, dus ook met de auto kan je gerust een (misschien wel doodlopend) baantje kiezen en je laten verrassen door het moment. Uitstappen, door een weide trekken, een kleine dorpskern verkennen, het kan je als mens ‘verwonderen’, en  meestal geeft het achteraf een ontspannen en voldaan gevoel. Heel af en toe een beetje avontuurlijk, da’s leuk.

Zo kwam ik onlangs bij het Kasteel van Attre terecht, in Brugelette. Het is niet de eerste keer, een bezoek aan dit kasteel met interessant wandelpark. Omdat het stralende weer, met iets minder hitte dan de voorbije dagen, nogal een trigger kan zijn voor een leuke wandeling, hield mijn auto al snel halt op de ruime parking. Inchecken, want je moet een toegangsticket kopen, en net op dat moment begint een rondleiding met gids binnen in het kasteel. Meenemen vandaag, dacht ik, hoewel ik reeds een paar jaar geleden deze rondleiding meemaakte. De perfect tweetalige en welbespraakte gids deed de geschiedenis van kasteel en streek uitvoerig uit de doeken, terwijl we genoten van de prachtige interieurs. Een uurtje namiddagonderwijs op de plezantste manier.

Het park en/of de tuin nodigt snel uit tot een wandeling. Zalig. Weinig of geen volk, geen kraampjesverkopers, geen wegwerpvervuilig, enkel natuur, rust, mijn vriendin. Hoewel midden op de dag, toch fototoestel meegenomen (ondanks de harde middagzon). Nu is het park wel redelijk onderhouden (gemaaide parkjes en grasvelden), maar de grote bezienswaardigheid (een kunstmatig aangelegde rotsberg) is toch onderhevig aan de tand des tijds. 8 Jaar lang ( halfweg 1700) werd hier ononderbroken door 70 man en 17 paarden een kunstwerk neergepoot van miljoenen rotsblokken, vakkundig gestapeld zonder metselwerk. Doorspect met wandelgangetjes, grotten, bronnen. Uitgehouwen in een daarvoor aangelegde steengroeve. Megalomaan, zei men indertijd, en de aanleg kostte meer dan de bouw van het kasteel zelf, maar vandaag de dag zo heerlijk om aanschouwen of te beleven. Natuurlijk is het onderhouden van deze ‘rots’ in deze tijden niet betaalbaar, maar de ‘concstructie’ is zo stevig dat van verval geen sprake is. Wel is alles overwoekerd door een wildgroei van planten, mossen en bomen, maar de paadjes zijn heel goed begaanbaar en de grotgangetjes bieden verkoeling in een licht mysterieuze sfeer.

Het kasteel zelf word achteraan omringd door grote grasweiden, en het zicht op het statige gebouw is gewoonweg prachtig. Geiten en paarden bevolken de weiden, alles straalt rust (en een beetje plechtigheid) uit. Met wat verbeelding waan je je hier echt in vervlogen tijden. Een bankje doen, een vogel of libelle spotten, wat een zalige namiddag is dit.

Fotograferen uit de losse hand, wat dacht je. Achter elke bocht schuilt een nieuw vergezicht, een mooi detail, een verborgen plekje. Mits wat voorbereiding zou je hier een prachtige reportage kunnen ‘filmen’. Golden hour, blue hour, herfst, winter, lente, het moet hier steeds weer prachtig en anders zijn. Maar vandaag blijft het bij ‘kiekjes’ die een korte kennismaking met het domein weergeven. De kalmte en rust bieden zoveel ontspanning, dit is echt genieten. Het kasteel van Attre en dit park zijn magisch op dit moment.

Nikon D800 en 24-70 f/2.8 zoomlens heb ik bij de hand. Fotografie met vooruitzicht op zwart-wit omzetting. Eén en ander in een kleine audiovisuele presentatie gieten, met op de achtergrond bijpassende sfeermuziek. Weinig werk voor dit blogartikel, maar de voldoening van deze onverwachts prachtige dag is des te groter. Vakantie, en genieten van mooie dingen, slechts op een boogscheut van ons vandaan. Een echte aanrader !

Frank Jacobs

V!BE is een showvereniging uit Geraardsbergen waar spektakel centraal staat. Zang en dans worden LIVE gebracht door een vriendengroep met passie.
Een jaarlijkse dinnershow is hun absolute signatuur, waar zij telkens met hart en ziel naartoe werken.

Jo De Boeck, project manager bij citypixels.9500.be, werkte een project uit met als doelstelling de spektakelshow van V!be in 2017 in een kwalitatieve fotoreportage te documenteren. Zwart/wit is zijn voor de hand liggende keuze. Er werd een regie uitgewerkt waarbij zowel inleving als totaalbeleving centraal zouden staan. Gelaatsuitdrukking, sfeer en beweging zullen het centraal thema in de documentaire zijn. Dat zijn eigenschappen die je perfect kan vertalen door gebruik te maken van monochrome fotografie. Lijnenspel, contrasten en dramatiek komen in zwartwit extra tot uiting. Extra uitdaging is dat er geen gebruik van flits mag zijn, om begrijpelijke redenen. Voorbereiding is cruciaal, dus werden repetities meegemaakt, werd er aandacht besteed aan gebeurtenissen achter de schermen, werd het programma en verloop van de show overlopen enzovoort. Heel intens werken, zonder de deelnemers aan de show voor de voeten te lopen. Jo is als concertfotograaf bij liveactsbelgium.com heel bedreven in concertfotografie, dus mogen we de lat hoog spannen wat betreft het resultaat.

Het werd een huzarenstuk, waarbij herkansing niet mogelijk is. Stressbestendigheid moet je haast als een talent definieren, en dat is een absolute noodzaak bij dit soort fotografie. Jo is in Geraardsbergen geen vreemde eend in de bijt, wie hem kent weet dat hij de kalmte kan bewaren en steeds zicht over het geheel behoudt. Een graag geziene fotograaf ook, omdat hij sterk is in compositie. Daarbovenop kan hij heel krachtig de intensiteit van het moment vastleggen. Zijn jarenlange ervaring op het podium als frontman en zanger van verschillende bands is een pluspunt. Anticiperen op wat er op een podium gaat gebeuren kan hij als geen ander, omdat hij daar zelf thuis is.

Het uiteindelijke resultaat kan je in de reeks hieronder bekijken. Ikzelf ben geen gemakkelijk of meegaand ‘jurylid’, fotografie is voor mij niet alleen technische beoordeling, maar meer nog een vertelstijl, met dynamiek en ontdekking. Zowel in individuele beelden als in totaalbeleving van een reeks. Een ‘fotografische reportage’ is als een trailer van een oscar-film. Hoogkwalitatief, informatief, dynamisch, en het maakt je nieuwsgierig naar méér. Als het kan ietwat grensverleggend tussen het grote aanbod. Tarantino in zijn betere dagen.

Het resultaat mag er zijn. Een ‘understatement’ van formaat. Dit fotografisch project van Jo De Boeck is een hit. Genieten van elk beeld op zich en het totale verhaal lezen als een roman. Wetende dat er een enorme tijdsdruk heerste, dat er ‘no room for error’ was, dat we dit moeten plaatsen onder de noemer van semi-professionele fotografie (want niet beroepsmatig). Het woord ‘genieten’ krijgt weer een diepere dimensie. Geraardsbergen heeft schoonheid te bieden. Een staande ovatie voor de productie van V!BE, ge’boeck’staafd door een talentvolle fotograaf. Enjoy !

Frank Jacobs

Bekijk het volledige album hier.

Liveactsbelgium.com is een fotografencollectief dat zich richt op kwalitatieve concertfotografie. Frank Jacobs, Jo De Boeck en Philip Verhaege opereren vanuit Geraardsbergen (Muziekcafé/Concertclub Boogiewoogie). Hun muzikale interesses liggen heel breed, gaande van Jazz over Blues tot Progressive Rock. Ze zijn bezeten van muziek en hebben er alles voor over om hun idolen live aan het werk te zien.

Rond 2010 groeide het idee om een website uit te bouwen, een music blog zeg maar, waar ze verhaal deden van hun bijgewoonde concerten en festivals. Deze blog werd al gauw in muziekmiddens, bij muzikanten en organisatoren, erkend als een betrouwbaar online medium voor festival- en concertreviews.

De mannen zijn ook intensief met fotografie bezig. Al vlug konden zij toegang krijgen tot de meest diverse en grote muziekfestivals, zijnde dan in de ‘fotografenpit’ op de eerste rij bij het podium. Gaandeweg werd de website meer dan een blog voor concertreviews. Fotografie kreeg heel bijzondere aandacht, niet alleen door hun visie, maar ook omdat zij heel erg begaan zijn met de technische kwaliteit van hun werk. Ondertussen is hun online magazine liveactsbelgium.com uitgegroeid tot een heel gewaardeerd medium bij vele muzikanten, festivals en muziekliefhebbers.

Om hun fotografisch werk bij een breder publiek in de kijker te zetten, organiseren zij tweejaarlijks een showcase van hun betere portfolio, in de vorm van een digitale projectie annex tentoonstelling met prints. Hoewel het drietal elk een eigen visie heeft, werken zij bij dit project naar een zekere cohesie toe, zodat de tentoonstelling of projectie één geheel vormt, waarbij het zelfs moeilijk wordt om de ene auter van de andere te onderscheiden. De reeks van een 40-tal foto’s is in zwart/wit, met een redelijk doorgedreven contrast. Onderwerp zijn meestal individuele muzikanten die, zo blijkt uit de foto’s, heel intens hun muziek brengen op het podium.

De (mobiele) tentoonstelling van prints loopt het hele jaar door, te bezichtigen op festivals, maar ook in culturele centra en bij georganiseerde aangelegenheden. De digitale reeks werd in een soort audiovisuele projectie gegoten, waarbij de fotografie begeleid wordt door muziek. Je kan het resultaat hieronder bekijken. (vergeet niet om ook je audio-installatie aan te zetten, het is een belangrijke component in het geheel.

Frank Jacobs en Jo De Boeck zijn ook de bezielers van citypixels.9500.be. Gedreven en met hun eigen visie, zowel rond muziek als fotografie, zetten zij zich mateloos in voor deze projecten. En, als Geraardsbergenaars, zijn zij natuurlijk ook uitermate blij met de website die je momenteel bezoekt. En waar uit blijkt dat ons stadje toch wel gezegend is met een groot aantal fijne fotografen.